سفر اصولا خیلی خوبه..
وقتی با کسایی که دوستشون داری سفر می کنی.. دیگه مهم نیست کجا میری، چی می خوری، کی بر میگردی.. هیچی مهم نیست.. فقط و فقط لذت می بری
وقتی اوضاع قمر در عقرب میشه.. وقتی هیچی با هیچی جور نیست..
وقتی همه ی درصدهات تو ارشد درست میاد غیر یه درس که تصحیح کردی و بیشتر از همه بلد بودی...
وقتی کارنامه و رتبه ات رو می بینی و ماتت می بره و نمی دونی بخندی یا گریه کنی یا فحش نثار کدوم یک از بستگان سازمان سنجش..
وقتی سرت سوت می کشه و دلت می خواد فریاد بزنی.............
کافیه مثل من سرت رو یه بار بکوبی به دیوار، قید ارشدو بزنی و مسیرتو کج کنی به یه سمت دیگه...
و ایمان داشته باشی که همه ی راهها، راه خداست و به رُم ختم می شه......
پ.پ.ن.پست قبل: باور کنید منظورم از گند، تا این اندازه گند نبود!!